Salus funium cura gravissima est per omnes industrias, praesertim cum ad designationem funium electricorum fumo parvo et sine halogenis venit. Funes sine halogenis, fumo parvo emittentibus (LSHF) designantur ad emissionem fumi et gasorum toxicorum in casu incendii minuendam, ita ut optionem tutiorem pro spatiis clausis vel dense populosis faciant. Identificatio horum funium est maximi momenti ad salutem et obsequium installationis electricae tuae curandum. Quomodo igitur fila ignifuga sine halogenis, fumo parvo emittentibus, identificare? Deinde, te ad methodum identificationis fili ignifugi sine halogenis, fumo parvo emittentibus, intellegendam ducemus.
1. Modus comburendi superficiem insulationis. Stratum insulationis sine depressione manifesta ferre debet, et si depressio magna est, indicat materiam vel processum in strato insulationis adhibitum vitiosum esse. Vel si foculo adusto ad focum adhibeatur, sub condicionibus normalibus non facile accendi debet, stratum insulationis funis post longum tempus combustionis adhuc satis integrum est, fumus nec odor molestus est, et diameter auctus est. Si facile accenditur, certum esse potes stratum insulationis funis non ex materiis sine halogenis et fumo parvo (probabiliter polyethylene vel polyethylene reticulato) factum esse. Si magnus fumus est, significat stratum insulationis materias halogenatas uti. Si post longum tempus combustionis, superficies insulationis graviter defluxit, et diameter non significanter auctus est, indicat nullam curationem idoneam processus irradiationis reticulatae adhibitam esse.
2. Methodus comparationis densitatis. Secundum densitatem aquae, materia plastica in aquam ponitur. Si submergitur, plastica densior est quam aqua, et si natat, plastica densior est quam aqua. Haec methodus cum aliis methodis coniungi potest.
3. Identificatio lineae ignifugae sine halogenis, fumo humili, per macerationem in aqua calida. Nucleus filorum vel funis in aqua calida ad 90°C maceratur; plerumque resistentia insulationis non celeriter decrescit, sed supra 0.1MΩ/Km manet. Si resistentia insulationis etiam infra 0.009MΩ/Km decrescit, indicat aptum processum reticulationis irradiationis non adhibitum esse.
Tempus publicationis: XIX Augusti, MMXXIV